Toen gingen we naar een huis met een asiel ernaast. We mochten meteen naar binnen. Daar ging een stinkkachel aan en de juf begon te praten en te praten en te praten. Later... moest ik allemaal brokjes eten. klik brokje, klik brokje, klik brokje. Zit klik brokje, zit klik brokje. Nog weer later moest ik af doen. Af? De juf ging op de knieen zitte en ik moest er eigenlijk op mijn buik onderdoor, maar dat durfde ik niet hoor. Vrouwtje zei later thuis, nou dat geeft niet hoor, je hoeft ook niet zomaar bij vreemde mensen onder de benen door te kruipen..
Maar goed... tenslotte begreep ik best wel wat ze bedoelde hoor... ik moest gewoon gaan liggen. Af klik brokje af klik brokje... Toen was het al weer voorbij en hebben we veel brokjes eet huiswerk meegekregen. Mijn vrouwtje is het klikkertje ff kwijt, maar...... ik als goed oplettend hondje heb al een paar keer weer af gedaan, de zitjes deed ik al heel erg goed en de nee en de ja komen ook deze week weer veel aan bod.
Vond ik het nou leuk? Ja!
Voor baasje was het wel moeilijk hoor, dat geblaf van de andere honden... maar ook de allergie die heel erg opspeelde. Ik hoorde vrouwtje wel overleggen over eventuele alternatieven. Maar volgende week gaan we weer! Woef!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten