Eindelijk...!

Na lang wachten was het vandaag dan zover. Onze Luckie kwam aangevlogen. Rond 13.30 werd hij bij de afgesproken plek gebracht. Samen met andere doodles... De eerste blik, wow... nog mooier dan de foto.

Hij was wat bang om aan de riem te lopen, maar op de arm vond hij prima. Onderweg even gestopt want hij wilde al die lekkere brokjes graag hebben, knabbelen aan vingers en wilde niet meer zitten. Ff gestopt en ja een een plasje gedaan. Op naar de rest van de reis... Toen lag hij lekker bij Nick op schoot. Eenmaal thuis was alles toch maar weer raar hoor, auto uit en weer lopen? Neenee, dat doe ik niet. Vreemd hoor hier... Op de arm was wel zo veilig. 

In huis lagen overal lekkere brokjes verstopt in de bench, de mand, de etensbak. Njammie, dat viel goed in de smaak. Overal speeltje en het knuffelbot was de grote favoriet. Na het eten een stuk gewandeld, nou ja stuk, een klein stukkie dan. Dat geknal van vuurwerk was reden om flink te schrikken, rare geluiden en vreemde bosjes... Maar stoer als ik ben, liet ik me lokken door lekkere brokjes en waren we zo weer thuis.

Weer een plasje op de plasje en poepiedoen plek gedaan even later liep ik mooi te draaien voor de deur en moest ik weer naar buiten dit keer voor de grote boodschap. Vrouwtje was helemaal blij. Goed he?

Ze was vergeten dat ik dit nog niet heeel goed kan en nu net deed ik een plasje midden in de kamer.. ooh! Nu heeft ze de waterbak opgeruimd, dat is niet eerlijk zeg. Gelukkig krijg ik hem morgen weer. Mijn buren kwamen ook gezellig even een kijkje nemen. Met mijn buurhondje... daar ga ik vast wel vaker nog mee spelen. Allemaal leuk. Nu moet ik vannacht hier slapen, dat zal wel even wennen wezen. Ik zat al in de bench even maar dat vond ik niet zo leuk, vrouwtje en baasje mooi in de kamer ik in de bench. Ik blaffen en janken, er gebeurde niks, toen ben ik lekker een poos op het kussen gaan liggen en even later mocht ik er weer uit. Dat was wel fijn.

Tot de volgende keer!