Vrouwtje en baasje schrokken en zagen me niet, maar hoorden me wel.... Ik krabbel omhoog en loop rustig via de eerste tree het trapje op. Even een knuf van vrouwtje halen. Toen ging ik poepen!
Vandaag vreemd zeg, bij de buren klonk een enorm joelend geluid.... ik begin te rennen en te rennen. Het geluid komt maar achter me aan. Ik wil weg, door de grond, ren met de staart tussen de benen naar vrouwtje. Het geluid houdt maar niet op.. whaaaaaah! Ik ren m'n bench in, wil het liefst door de bodem om het nare geluid maar niet te horen....
Gelukkig stopt het even en kan ik even verhaal halen bij vrouwtje.... een klopboor? Nja.. het zegt me niks. Voor de zekerheid blijf ik in m'n bench liggen... Jaja ik kan ook bang wezen! Nu hoor ik het nog wel trouwens maar het klinkt veel verder weg (andere muur) ik kijk argwanend op. Vrouwtje zit maar gewoon te typen, ik begrijp het niet hoor. Nja... hopelijk hoor ik het nooooooit weer....!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten